«Σημερινή»:
Στήλη "ΕΙΡΗΣΘΩ", του Λάζαρου ΜαÏρου
Η φωτογραφία ήταν Îγχρωμη. Στην προ δεκαετίας, πανευρωπαÏŠκÏŽν προσδοκιÏŽν, εφημερίδα «The European»: Άνδρες του τουρκικοÏ στρατοÏ που πÏŒζαραν στο φακÏŒ, επιδεικνÏοντας τα κομμÎνα κεφάλια ΚοÏρδων. Τα κρατοÏσαν στα χÎρια τους, κορδωτοί, οι μεχμετζίκ. Στις επιχειρήσεις του τουρκικοÏ κράτους εναντίον των αυτονομιστÏŽν.
Στην πλατεÎ¯α «Γαλατά ΣερÎ¬ι» της Κων/πÏŒλεως, κάθε Σάββατο, επίμονες εκδηλÏŽσεις απÏŒγνωσης, πολλÏŽν εκατοντάδων μανάδων, ΤοÏρκων και ΚοÏρδων αγνοουμÎνων: ΣυλληφθÎντων απÏŒ τις δυνάμεις του τουρκικοÏ κράτους, που εξαφάνισαν τα ίχνη τους. Κάθε τÎλος Îτους, ήταν κι η Îκθεση της τουρκικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με τους αριθμοÏς της φρίκης. Παράδειγμα το 1995, ÏŒταν η Ε.Ε., με τη σÏμφωνη γνÏŽμη των ΑθηνÏŽν και τα χειροκροτήματα της Λευκωσίας, απÎνειμε (σκÏŒπιμο το ρήμα) στην Τουρκία την τελωνειακή Îνωση: Τους 11 πρÏŽτους μήνες του 1995 (α) υπÎστησαν βασανιστήρια 217 πρÏŒσωπα, (β) αγνοοÏμενοι μετά τη σÏλληψή τους 213, (γ) νεκροί, ÏŒντες κρατοÏμενοι, 226, (δ) συλληφθÎντες 13.088, εκ των οποίων 463 δημοσιογράφοι, (ε) Îκλεισαν 274 εφημερίδες και περιοδικά. Στις κουρδικÎς περιοχÎς, το πρÏŽτο 11μηνο του 1995: Νεκροί, άλλα 3.790 πρÏŒσωπα, καταστράφηκαν άλλα 243 κουρδικά χωριά, κ.ο.κ., κ.ο.κ ...;
Φρίκης λογαριασμοί των επιδÏŒσεων του τουρκικοÏ κράτους. ΑπÏŒ το πραξικÏŒπημα με επικεφαλής τον στρατηγÏŒ Κενάν ΕβρÎν της 12ης Σεπτ. 1980 και εντεÏθεν, οι εξαφανισθÎντες ΤοÏρκοι και ΚοÏρδοι, κρατοÏμενοι των «αρχÏŽν ασφαλείας», συμποσοÏνται σε αριθμοÏς πολλαπλασίως μεγαλÏτερους απÏŒ τον αριθμÏŒ των Ελλήνων Κυπρίων και ΕλλαδιτÏŽν ΑδηλÏŽτων ΑιχμαλÏŽτων, τους οποίους εκτÎλεσαν ή εξαφάνισαν και κατÎστησαν ΑγνοουμÎνους οι μεχμετζίκ (και οι Τ/κ «μουτζαχίντ», καθ' ομολογίαν ΡαοÏφ Ντενκτάς - ανάμεσα στους «μουτζαχίντ» και ο κ. ΜεχμÎτ Αλί Ταλάτ), μετά απÏŒ τις επιχειρήσεις του Αττίλα 1 & 2, του 1974 στην ΚÏπρο.
Στην ανίχνευση των πτυχÏŽν κ α ι αυτÏŽν των εγκλημάτων του τουρκικοÏ κράτους διÎθετε τις δυνάμεις του ο αγωνιστής ΘεÏŒφιλος Γεωργιάδης. Ως τη δολοφονία του απÏŒ πράκτορες της τουρκικής ΜΙΤ, 20/3/94. Τη σκυτάλη του πήρε ο ΚοÏρδος δημοσιογράφος ΡÏŒνι Αλάσορ. Με τις επÏŽνυμες μαρτυρίες στο βιβλίο του «Διαταγή: ΕκτελÎστε τους αιχμαλÏŽτους» (αφιερωμÎνο ονομαστικά στον ΘεÏŒφιλο). Κι ο ΤοÏρκος πανεπιστημιακÏŒς, δημοσίως μεταμεληθείς πρÏŽην υπολοχαγÏŒς του Αττίλα-2, Γιαλτσίν ΚιουτσοÏκ. Ο οποίος, ερχÏŒμενος στην ΚÏπρο, ζήτησε και κατÎθεσε τα λουλοÏδια του, στον τάφο του δολοφονημÎνου ΘεÏŒφιλου.
Παπαχελάς & ΑγνοοÏμενοι
Κ Α Ι ΒΕΒΑΙΩΣ μÎγιστη ευθÏνη φÎρει κι η ανεπάρκεια των διαδοχικÏŽν κυβερνήσεων ΚÏπρου και Ελλάδος, για το φοβερÏŒτατο πρÏŒβλημα των ΑδηλÏŽτων ΑιχμαλÏŽτων (αγνοουμÎνων) της τουρκικής εισβολής του 1974. Το πρωταρχικÏŒ ÏŒμως και Îκτοτε καθοριστικÏŒ λάθος, που παρήγαγε ÏŒλα τα συνακÏŒλουθα, ήταν η
αναγÏŒρευσή του ως «αποκλειστικά και μÏŒνο ανθρωπιστικοÏ προβλήματος»! Που δεν εγκαλοÏσε την Τουρκία για το Îγκλημα πολÎμου, της εξαφάνισης των ΑδηλÏŽτων ΑιχμαλÏŽτων, που διÎπραξε στην ΚÏπρο ο δικÏŒς της στρατÏŒς. ΔιÏŒτι, κάτι τÎτοιο, τα ΗττημÎνα Μυαλά, στη Λευκωσία και στην Αθήνα, δÎχθηκαν ÏŒτι θα ήταν (άκουσον-άκουσον) ανεπίτρεπτη «πολιτική εκμετάλλευση του ζητήματος των ΑγνοουμÎνων»!
Ο Ι «ΦΑΚΕΛΟΙ» του κ. ΑλÎξη Παπαχελά στο «ΜÎγα» δεν ξεφεÏγουν απÏŒ το πρωπατορικÏŒ. ΟÏτε πάνε μισÏŒ βήμα πάρα πÎρα. ΑυτοπαγιδεÏτηκαν στις γνωστÎς απÏŒψεις των προβεβλημÎνων Κυπρίων Αναν-ιστÏŽν συνεργατÏŽν του: Της παθιασμÎνης «εξίσωσης ευθυνÏŽν Ε/κ-Τ/κ» και της αθÏŽωσης της Τουρκίας. Γι' αυτÏŒ και εξαντλήθηκαν στο να αποδείξουν ως μυθιστÏŒρημα το βιβλίο Π. Κασιμάτη, περί ζÏŽντων αγνοουμÎνων στην Τουρκία.
ΟΙ «ΦΑΚΕΛΟΙ» του κ. Παπαχελά αποσιÏŽπησαν εντελÏŽς το βιβλίο του ΡÏŒνυ Αλάσορ «Διαταγή: ΕκτελÎστε τους αιχμαλÏŽτους» (εκδ. ΚαστανιÏŽτη) με τις μαρτυρίες-ομολογίες των μετασχÏŒντων στις εκτελÎσεις, αξιωματικÏŽν, υπαξιωματικÏŽν και οπλιτÏŽν του Αττίλα. Με τα ονÏŒματά τους, τις φωτογραφίες και τις ταυτÏŒτητÎς τους και με ποια μονάδα Îδρασαν το θÎρος του ΄74 στην ΚÏπρο. ΟÏτε Îψαξε να βρει Îστω και Îναν απÏŒ τους μετανοηθÎντες Αττίλες. ΟΙ «Φ» του κ. Παπαχελά αποσιÏŽπησαν τη μαρτυρία του υπολοχαγοÏ του Αττίλα, του καθηγητή Γιαλτσίν ΚιουτσοÏκ. ÎŒπως και το βιβλίο του, «Νταλγκά-νταλγκά», που Îγραψε η Σοφία Ιορδανίδου.
ΟΙ «Φ» του κ. Παπαχελά, παρ' ÏŒτι μίλησαν με τους Ντενκτάς και Ταλάτ, δεν τους ρÏŽτησαν για τα σπουδαιÏŒτερα: Ο Ντενκτάς το '96 ομολÏŒγησε στο «Σίγμα»
την εκτÎλεση ΑδηλÏŽτων ΑιχμαλÏŽτων, Λαπήθου και Καραβά, τον ΑÏγουστο 1974 απÏŒ Τ/κ «μουτζαχίντ» της ΤΜΤ. Ο Ταλάτ υπηρÎτησε τÏŒτε κι ο ίδιος ως «μουτζαχίντ» με μονάδες του Αττίλα στις καταληφθείσες περιοχÎς τον ΑÏγουστο 1974. ΟÏτε μισή ερÏŽτηση δεν τους Îπρεπε; Παράδειγμα:
ΤΟΥΡΚΟΣ πολεμικÏŒς ανταποκριτής, «ενσωματωμÎνος» σε επιλαρχία του Αττίλα, απαθανάτισε, στις πασίγνωστες φωτογραφίες-τεκμήρια, τη στιγμή που τα τουρκικά άρματα αιχμαλωτίζαν ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ τους εφÎδρους: Αντωνάκη ΚορÎλλη, Πανίκο Νικολάου, ΧριστÏŒφορο Σκορδή και Ιωάννη Παπαγιάννη και τους... άναψαν και τσιγάρο. Δεν άξιζε να ερωτηθεί ο Ρ. Ντενκτάς και ο τÏŒτε «μουτζαχίντ» κ. Ταλάτ αν ξÎρουν ποÏ και ποιοι δικοί τους και πÏŽς τους «εξαφάνισαν», καθιστÏŽντας τους Îκτοτε αγνοοÏμενους;
Άκου, λοιπÏŒν, ΣενÎρ ΛεβÎντ (1)
ΤΟ ΜΟΝΟ Î¬λλοθι που σκεφτÏŒμαστε για τον κ. ΣενÎρ ΛεβÎντ και ÏŒσα χθες εκτÏŒξευσε, απÏŒ τον «Π», εναντίον μας, είναι ÏŒτι δεν παρακολουθεί τακτικά τα γραφÏŒμενά μας. ΑκÏŒμα κι ÏŒταν αναφÎρονται στον ίδιο. Προσπάθησε να μας εκθÎσει, για την κριτική που του γράψαμε στις 21.3.07, για τα αδιάντροπα περί ΤΑΣΟΥ ΜΑΡΚΟΥ που μετÎφερε εκ στÏŒματος των ανάνδρων της ΤΜΤ. Και μας ρωτά, προκλητικά, αν Îχουμε γράψει ποτÎ για την ΤÏŒχνη, τη Μάραθα κ.ά.
Ε, ΝΑΙ, λοιπÏŒν, Îχουμε γράψει π ο λ λ ά άρθρα. Και, μάλιστα, με ονομαστική αναφορά και στον ίδιο τον κ. ΛεβÎντ και στην αρθρογραφία του. ΔÏναται να τα εντοπίσει και στην ιστοσελίδα www.simerini.com <http://www.simerini.com/> π.χ. 24 και 25 Οκτ. 2004 και 10.11.04. Με τον εÏγλωττο τίτλο «ΤÏŒχνη & ΕισαγγελÎας». ÎŒπως και σε ειδικÏŒ επί του θÎματος άρθρο - απάντησή μας, στην εφημερίδα «Αλήθεια» της 11.11.04.
ΜΕ ΤΟΝ κ. ΛεβÎντ Îχουμε διαφορÎς αντιλήψεως των πραγμάτων. ΔυσκολεÏεται πιθανÏŒν να τις κατανοήσει. Η στήλη αυτή, λ.χ., αρνείται να αποδÏŽσει γενικά και τσουβαλιαστά στην «τ/κ πλευρά» ή στους «ΤοÏρκους» σωρηδÏŒν, ευθÏνες εγκλημάτων και σφαγÏŽν που ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΑ διÎπραξαν οι δολοφÏŒνοι της ΤΜΤ και οι μονάδες του τουρκικοÏ στρατοÏ. ÎŒπως αρνείται να αποδεχθεί ανάλογες συλλογικÎς ενοχÎς για τους Έλληνες Κυπρίους, για ÏŒσα διÎπραξαν κάποια ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ εγκληματικά ανθρωπÏŒμορφα. Η στήλη αυτή, αντίθετα απÏŒ τον κ. ΛεβÎντ και τις εφημερίδες ÏŒπου αρθρογραφεί, επιμÎνει να θυμάται λ.χ. ÏŒτι: ΑκÏŒμα και καθημαγμÎνη απÏŒ τον Αττίλα, η Κυπριακή Δημοκρατία παρÎπεμψε στο τριμελÎς Κακουργιοδικείο, με δικαστÎς τοÏς ΛÏŽρη, Χατζητσαγγάρη και Πιτσιλλίδη και καταδίκασε, στις 11 Ιανουαρίου 1975, στην ΕΣΧΑΤΗ των ποινÏŽν, τον Γιάννη Αντ. ΒουνιÏŽτη, που βρÎθηκε Îνοχος για τη δολοφονία Τ/κ γυναικοπαίδων, τα οποία μετÎφερε με το ταξί του στις 10/11/74. Η στήλη επιμÎνει να θυμάται ÏŒτι σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση, ακÏŒμα και οι πιο γκεμπελικοί δεν κατηγÏŒρησαν ποτÎ οποιαδήποτε μονάδα της Ε.Φ. ÏŒτι διÎπραξε την παραμικρή ακρÏŒτητα. Η στήλη επιμÎνει να θυμάται τις μαρτυρίες ΤοÏρκων στρατιωτÏŽν του Αττίλα, για τις εντολÎς που είχαν απÏŒ τους διοικητÎς τους και τις κατÎγραψε στο βιβλίο του «Διαταγή: ΕκτελÎστε τους ΑιχμαλÏŽτους» ο ΡÏŒνι Αλάσορ. Η στήλη επιμÎνει να θυμάται την ομολογία του Ντενκτάς ÏŒτι οι «μουτζαχίντ» της ΤΜΤ εκτελοÏσαν τους άοπλους αιχμαλÏŽτους του 1974. Η στήλη Îχει κι άλλα να απαντήσει στον κ. ΣενÎρ ΛεβÎντ. Και για την ΕΟΚΑ και για την υβριστική, απÏŒ μÎρους του, εξομοίωσή της με τους δολοφÏŒνους της ΤΜΤ. Υπομονή, ÏŒμως, ÏŽς αÏριο.
«Καθημερινή»:
Tου Ηλία Μαγκλίνη
ΘυμοÏνται την εισβολή...
H τραγωδία της KÏπρου μÎσα απÏŒ τις μαρτυρίες TοÏρκων στρατιωτÏŽν και αξιωματικÏŽν Σ το βιβλÎ¯ο «Διαταγή: “ΕκτελÎστε τους αιχμαλÏŽτους!”» ο ΤοÏρκος συγγραφÎας και δημοσιογράφος ΡÏŒνι Αλάσορ (γενν. το 1963) Îχει συλλÎξει μια σειρά απÏŒ μαρτυρίες ΤοÏρκων αξιωματικÏŽν, υπαξιωματικÏŽν και οπλιτÏŽν οι οποίοι συμμετείχαν στις επιχειρήσεις εισβολής στην ΚÏπρο τον ΙοÏλιο και τον ΑÏγουστο του 1974. Χωρίζοντας το βιβλίο σε δÏο μÎρη, ο Ρ. Αλάσορ παραθÎτει στο πρÏŽτο το ιστορικÏŒ και κοινωνικοπολιτικÏŒ υπÏŒβαθρο της ΚÏπρου, απÏŒ τους παλαιÏŒτερους χρÏŒνους μÎχρι την εισβολή, και στο δεÏτερο τις μαρτυρίες των ΤοÏρκων βετεράνων. Ανάμεσα σε αυτά παρεμβάλλεται η προσωπική κατάθεση του συγγραφÎα, στην οποία εξηγεί τους λÏŒγους για τους οποίους Îγραψε αυτÏŒ το βιβλίο και θυμάται επίσης τις μÎρες της εισβολής.
Αν απÏŒ την προσωπική μαρτυρία του συγγραφÎα μαθαίνουμε για την προπαγάνδα που άσκησε το τουρκικÏŒ κράτος στον λαÏŒ, διαβάζοντας ÏŒσα καταθÎτουν οι παλαίμαχοι βλÎπουμε ποια ήταν η προπαγάνδα που οργανÏŽθηκε μÎσα στον τουρκικÏŒ στρατÏŒ, προκειμÎνου να ανεβεί το ηθικÏŒ του οπλίτη και να πειστεί ÏŒτι πρÏŒκειται για Îναν δίκαιο πÏŒλεμο.
Την ίδια στιγμή, σχεδÏŒν μÎχρι τη στιγμή της τελικής φάσης του σχεδίου, επικρατοÏσε απÏŒλυτη μυστικÏŒτητα. Οι στρατιÏŽτες μεταφÎρονταν απÏŒ βάση σε βάση χωρίς καμία ενημÎρωση. Λίγες ÏŽρες πριν απÏŒ την απÏŒβαση κάποιοι αξιωματικοί τοÏς αποκάλυπταν τον τελικÏŒ προορισμÏŒ τους – επιμÎνοντας ÏŒτι δεν υπάρχει περίπτωση να συναντήσουν σοβαρή αντίσταση απÏŒ τον εχθρÏŒ, ÏŒτι πήγαιναν «για πικ νικ» (σ. 90). Κάτι που ήταν αλήθεια, ÏŒπως ÏŒλοι ξÎρουμε σήμερα.
ΩστÏŒσο, οι συνθήκες διαβίωσης εκείνες τις τελευταίες μÎρες και ÏŽρες ήταν τÏŒσο άθλιες (εξαιτίας της αφÏŒρητης ζÎστης) που, χρÏŒνια αργÏŒτερα, οι βετεράνοι αποφαίνονται: «Η πρÏŽτη φάση της εισβολής στην ΚÏπρο, που ονομάζεται “ΠρÏŽτη ΕπÎμβαση”, τελείωσε με φιάσκο.
Οι επικεφαλής της επιχείρησης Îκαναν σοβαρά σφάλματα τακτικής, τα οποία δεν απαντÏŽνται σε κανÎνα στρατÏŒ του κÏŒσμου. Αν η Ελλάδα είχε τÏŒτε επιχειρήσει να απαντήσει με στρατιωτική επÎμβαση, πιστÎψτε με, ÏŒχι μÏŒνο δεν θα είχε καταλάβει ο τουρκικÏŒς στρατÏŒς το μισÏŒ νησί, αλλά επιπλÎον θα είχε τεράστιες απÏŽλειες» (σ. 87).
Kατάλογος ωμοτήτων
Oντως, στις περιπτÏŽσεις που οι ΤοÏρκοι συνάντησαν «μικρÎς ομάδες Ελλήνων μαχητÏŽν που μας πολÎμησαν σαν Îνας στρατÏŒς» (σ. 91) κατελήφθησαν εξ απήνης. ΚαθηλωμÎνοι για μÎρες στα ξερά βουνά της ΚÏπρου πολλοί ΤοÏρκοι άρχισαν να λιποθυμοÏν απÏŒ την αÏ‹πνία, την πείνα, τον φÏŒβο, ενÏŽ εξαιτίας της Îλλειψης νεροÏ αναγκάστηκαν να πιοÏνε τα οÏρα τους. ΑπÏŒ κει και πÎρα, το βιβλίο είναι Îνας ατελείωτος κατάλογος ωμοτήτων με αναφορÎς σε λεηλασίες, βιασμοÏς και εν ψυχρÏŽ δολοφονίες αμάχων και αιχμαλÏŽτων, ανοιχτοÏς ομαδικοÏς τάφους κ.ά.
Σπάνια Îχουμε την ευκαιρία να μελετοÏμε τÎτοια ιστορικά γεγονÏŒτα μÎσα απÏŒ την οπτική γωνία της «Î¬λλης πλευράς» – και πιο «Î¬λλη» απÏŒ αυτή δεν γίνεται. Το περιεχÏŒμενο του βιβλίου του Ρ. Αλάσορ, παρÏŒτι μας είναι γνωστά ÏŒσα καταγράφονται σε αυτÏŒ (ειδικά οι θηριωδίες), είναι συγκλονιστικÏŒ και σε κάποια σημεία δυσκολεÏεσαι να πιστÎψεις την κÏŒλαση που Îστησε πάνω στο νησί η τουρκική στρατοκρατία με την ανοχή (δες υποστήριξη) των ΗΠΑ και της ελληνικής χοÏντας.
OμολογοÏν...
Ιδιαίτερο ενδιαφÎρον παρουσιάζει η εικÏŒνα του τουρκικοÏ στρατοÏ: Îνα μπουλοÏκι τρομαγμÎνων νÎων υπÏŒ τις διαταγÎς βάρβαρων (ακÏŒμα και με τους ίδιους τους στρατιÏŽτες) και αδαÏŽν αξιωματικÏŽν, που αν είχαν συναντήσει σοβαρή αντίσταση η μοίρα τους θα ήταν αρκετά διαφορετική. ΕντÏπωση προκαλεί επίσης η ειλικρίνεια κάποιων ΤοÏρκων βετεράνων, καθÏŽς ομολογοÏν με ντροπή ÏŒτι διÎπραξαν οι ίδιοι ακρÏŒτητες.
Δεν χρειάζεται να τονίσουμε πÏŒσο σημαντικÏŒ είναι αυτÏŒ το βιβλίο για το ελληνικÏŒ κοινÏŒ. Είναι αυτονÏŒητο. Oπως γράφει στον επίλογο ο συγγραφÎας: «ΑυτÏŒ το βιβλίο δεν γράφτηκε για να ενοχοποιηθεί η μια πλευρά και να αθωωθεί η άλλη.
ΣτÏŒχος μας ήταν να φωτιστοÏν κατά το δυνατÏŒν τα ιστορικά αυτά γεγονÏŒτα» (σ. 147). Πράγματι· τους ενÏŒχους δεν πρÎπει να τους αναζητήσουμε στην Τουρκία αλλά, πάνω απ’ ÏŒλα, εδÏŽ, στην Ελλάδα.
«Το Βήμα»
Συστήνει: Mαρτυρίες τοÏρκων και κοÏρδων στρατιωτÏŽν που συμμετείχαν στην εισβολή. ΚαταθÎτουν για πρÏŽτη φορά τις εμπειρίες τους, καθÏŽς με το πÎρας του χρÏŒνου συνειδητοποίησαν ÏŒτι η Αγκυρα τους χρησιμοποίησε ως σφαγείς με πρÏŒσχημα ÏŒτι θα βοηθήσουν τους «αδελφοÏς ΤουρκοκÏπριους».
ΛΩΡΗ ΚΕΖΑ Για το ΚυπριακÏŒ
Βιβλία που θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε το «ναι» και το «ÏŒχι» στο ΣχÎδιο Αναν. Σήμερα κυκλοφοροÏν στην ελ&lambda